Ruim 50 jaar geleden stond mijn wieg in buurtschap Emmen, tussen Dalfsen en Hoonhorst. Ik groeide op te midden van landerijen en dicht bij de bossen. Een mooie en fijne omgeving. De basisschool in Dalfsen en het voortgezet onderwijs in Zwolle waren een vanzelfsprekendheid. Na de beroepsopleiding volgde een tijdje wapens dragen vanwege de militaire dienstplicht. Maar wel in vredestijd, de oorlog was lang geleden en ver weg. Geen vijand waar we direct bang voor hoefden te zijn. Daarna aan het werk. Ik kon mezelf verder ontwikkelen en ontving voldoende salaris om een huis te kopen. Nog steeds woon ik in ons mooie Dalfsen, met in de buurt familie, vrienden en betrouwbare fijne buren.

Ik snap het heel goed dat Dalfsen hoog scoort op allerlei onderzoekslijstjes. Afgelopen week las ik het weer in De Stentor: Dalfsen scoort het hoogst op de kwaliteit van leven (brede welvaart).